Jak wykorzystać źródło referencyjne w celu weryfikacji poprawności działania stanowiska do pomiaru emisji przewodzonej?
Jak działają cyfrowe kalibratory termopar?
25 lipca 2022
Drogi przyszłości są elektryczne
25 lipca 2022
Weryfikacja stanowiska do pomiarów emisji przewodzonej
Weryfikacja stanowiska do pomiaru emisji przewodzonej polega na wykonaniu pierwszego, referencyjnego pomiaru w momencie, gdy mamy pewność, że stanowisko pomiarowe jest w pełni sprawne (na przykład zaraz po wykonaniu akredytowanej kalibracji wszystkich wchodzących w jego skład urządzeń pomiarowych), a następnie regularnym powtarzaniu pomiaru po wcześniejszym odtworzeniu dokładnie takich samych warunków jak przy pierwszym, referencyjnym pomiarze.
Standardowy pomiar emisji przewodzonej przeprowadzany zgodnie z np. CISPR 32 (EN 55032) wymaga użycia odbiornika pomiarowego w celu wyznaczenia charakterystyki emisji zaburzeń generowanych przez badane urządzenie (EUT) na jego przewodach zasilających. Zaburzenia RF są wydzielane z napięcia zasilającego przy pomocy sieci LISN (Line Impedance Stabilisation Network), która pełni podwójną rolę – służy jako źródło zasilania o znanej impedancji oraz ukierunkowuje sygnał RF zaburzeń do portu wejściowego odbiornika pomiarowego (patrz Rys. 1). W przeciwieństwie do odbiorników pomiarowych lub analizatorów widma, które mają możliwość wykonania autokalibracji, sieci LISN wymagają dodatkowego, ręcznego sprawdzania poprawności ich działania. Podobnie jest w przypadku ograniczników przepięć (ang. Transient limiter), które są często wykorzystywane w torze pomiarowym w celu ochrony czułego wejścia urządzenia pomiarowego przed impulsami o wysokiej amplitudzie. Takie zabezpieczenia także wymagają sprawdzenia, czy ich obecność nie wprowadza do pomiarów istotnych odchyłek, na przykład w wyniku częściowego przebicia obecnych w nich elementów półprzewodnikowych.
Procedura weryfikacji
Rysunki 2 oraz 3 przedstawiają źródło szumowe CNE dołączone do sieci LISN w celu przeprowadzenia weryfikacji stanowiska testowego służącego do pomiarów emisji przewodzonej na liniach zasilających.
W całej procedurze bardzo istotne jest, aby chronić źródło referencyjne przed podaniem na jego wyjście wysokiego napięcia z zewnątrz. Z tego powodu rekomendowane jest, aby pomiary przeprowadzać wyłącznie po odłączeniu sieci LISN od sieci zasilającej, jeśli to konieczne dozwolone jest podłączenie zasilania obwodów sterujących sieci (jeśli występują). Dla dodatkowej ochrony adapter przeznaczony do połączenia źródła referencyjnego z siecią LISN jest wykonany w taki sposób, aby sygnał RF sprzęgany był wyłącznie do przewodu neutralnego.
Uwaga 1: W trakcie standardowego pomiaru emisji zaburzeń przewodzonych, sieć LISN powinna być podłączona do sieci zasilającej, aby dostarczać napięcie zasilające do badanego urządzenia. Ze względu na to, iż adapter LISN musi zapewniać dobre sprzężenie dla sygnału RF pomiędzy źródłem, a siecią LISN, nie jest możliwe wykonanie go w taki sposób, aby zapewniał wystarczającą ochronę źródła referencyjnego przed wysokim napięciem pochodzącym z sieci LISN.
Podanie napięcia sieciowego na wyjście źródła będzie skutkowało jego uszkodzeniem. Pomimo że sygnał RF sprzęgany jest tylko do linii N, ze względu na spadki napięcia mogące wystąpić na przewodach o niezerowej rezystancji, napięcie na przewodzie neutralnym może wynieść nawet do 6V względem przewodu PE. Już tak niewielkie napięcie dołączone do źródła referencyjnego może spowodować jego częściowe lub całkowite uszkodzenie. Z tego względu nie należy podłączać źródła referencyjnego poprzez adapter do zasilanej sieci LISN.
