Pomiary emisji (i związane z nimi limity) są wykonywane dla urządzeń komercyjnych przede wszystkim w celu ochrony radiowych i telewizyjnych usług nadawczych. Chronione są również inne usługi radiokomunikacyjne. Podczas wprowadzania komputerów osobistych na rynek istniało bardzo niewiele komercyjnych norm emisji, jednak rozprzestrzenianie się tych urządzeń spowodowało rozwój norm i przepisów na całym świecie ze względu na dużą liczbę skarg dotyczących zakłóceń, które można było bezpośrednio przypisać tym nowym urządzeniom. Wczesne osobiste urządzenia komputerowe zostały zaprojektowane i zbudowane bez uwzględnienia kontroli emisji zaburzeń częstotliwości radiowych, w wyniku czego generowały one wysokie poziomy emisji RF. W istocie można by stwierdzić, że wczesne komputery osobiste były szerokopasmowymi nadajnikami radiowymi udającymi komputery. Komputery mainframe miały podobne słabości, ale ponieważ zazwyczaj nie były instalowane w obszarach mieszkalnych, ich wpływ na otoczenie był mniejszy.
Badanie emisji składa się zazwyczaj z dwóch części. Emisje przewodzone na portach zasilających i komunikacyjnych urządzenia oraz emisje promieniowane. Punktem granicznym częstotliwości pomiędzy tymi dwoma typami emisji zaburzeń (przewodzonymi i promieniowanymi) w normach komercyjnych jest 30 MHz. Częstotliwość ta została wybrana, ponieważ przy typowych odległościach testowych (aktualnie standardem są 3 metry i 10 metrów) zaburzenia o częstotliwości powyżej 30 MHz emitowane są w postaci fali płaskiej (pole dalekie), co pozwala na dość powtarzalne pomiary w różnych laboratoriach. Osiągnięcie tej powtarzalności dla częstotliwości poniżej 30 MHz może być problematyczne. Rozwiązaniem powyższego problemu jest pomiar emisji zaburzeń przewodzonych poniżej 30 MHz. Dopuszczalne poziomy emisji (limity) zaburzeń przewodzonych na przewodach zasilających zostały ustalone w oparciu o założenie, że źródło zaburzeń i urządzenia podłączone są do tego samego obwodu. Limity dla emisji zaburzeń przewodzonych na portach komunikacyjnych są ustalane przy założeniu, że zachodzi konwersja sygnałów trybu różnicowego (zjawisko pożądane i koniecznie do działania urządzenia) w kablu jest przekształcana na tryb wspólny (ze względu na charakterystykę i budowę kabla), który następnie jest wypromieniowywany.
Potrzeba skanowania wysokości jest przedstawiona na rysunku 4. Celem jest dostosowanie wysokości anteny tak, aby zmaksymalizować sygnały bezpośrednie i odbite. Przykład masztu antenowego do tego celu jest pokazany na zdjęciu powyżej Tandem 30 metrów OATS (rysunek 2).
Badania emisji są wymagane w wielu krajach na całym świecie. Testy odporności produktów komercyjnych są wymagane w mniejszej liczbie krajów, ale są to główne kraje, będące głównymi rynkami zbytu, więc producent musi być świadomy i przygotowany także z zakresu badań odporności.